2/7/09

Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΜΑΣ ΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΩΣ ΕΛΠΙΔΑ

Θέλοντας να ερευνήσωμε το μεγάλο πρόβλημα που λέγεται νεολαία, πρέπει να καταφύγωμε κατ' αρχήν στη γνώμη ενός ειδικού ερευνητή στο θέμα αυτό. Και τέτοιον ειδικό, σοφό θα λέγαμε ερευνητή του θέματος αυτού, θα χρησιμοποιήσωμε τον αείμνηστο διαπρεπή καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και χαρισματικό πνευματικό ηγέτη Αλέξανδρο Ν. Τσιριντάνη, που επί δεκαετίες εδίδαξε στους φοιτητές του Πανεπιστημίου και ήταν αντικειμενικός ερευνητής του μεγάλου αυτού θέματος που λέγεται ελληνική νεολαία. Θα παρουσιάσωμε λοιπόν εντελώς περιληπτικά και διαγραμματικά τά κύρια σημεία μιας βασικής εισήγησης του για το πρόβλημα της νεολαίας και έπειτα θα διατυπώσωμε τις σκέψεις μας.

Η σημερινή νεολαία αποτελεί το υπ' αριθμ. 1 πρόβλημα για το έθνος μας όπως και για κάθε έθνος,για όλη την ανθρωπότητα.
Αλλά και κάτι άλλο: η νεολαία η σημερινή είναι νεολαία που δυσφορεί.
Και τρίτον δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι αντίστοιχα οι πρεσβύτεροι στην ηλικία α ν η σ υ χ ο ύ ν για την πορεία της νεολαίας. Για τη νεολαία, ως βάση θα θεωρούμε την ηλικία μεταξύ 18 και 25 ετών. Βέβαια, κάθε άλλο παρά αλύγιστα είναι τα όρια αυτά, ιδίως προς τα επάνω.
Εάν θέλωμε με τρόπο απλούστερο να διατυπωσωμε τη διαπίστωση ότι οι μεν νέοι δυσφορούν οι δε πρεσβύτεροι ανησυχούν, μπορούμε να το διατυπωσωμε με την εξής πρόταση: Κάτι είναι άρρωστο σχετικά με τη νεολαία μας, που χρειάζεται θεραπεία. Και το ξεκίνημα είναι η ειλικρινής αναγνώριση ότι υπάρχει αρρώστια.

Μερικά παραδείγματα αυτής της αρρώστιας είναι:

1. Το πρώτο που κάνει αμέσως εντύπωση είναι ο τ ε ν τ υ μ π ο ϊ σ μ ό ς, που εμφανίζεται στη νεολαία του σήμερα. Μία ψυχολογία θρασύτητας και περιφρόνησης, ιδίως περιφρόνηση των πρεσβυτέρων αλλά και των συνομιλήκων ακόμη, των συνανθρώπων γενικά.

2. Η δεύτερη εκδήλωση είναι οι τραγουδιστές τύπου Μ π η τ λ ς. Εδώ μάς ενδιαφέρουν όχι αυτοί οι ίδιοι οι Μπητλς αλλά η υστερία που έχουν τα εκατομμύρια των νέων που τους θαυμάζουν.

3. Τα ονομαζόμενα "ωργισμένα νιάτα " δείχνουν έναν χωρισμό νέων και πρεσβυτέρων, μιαν αγριάδα στις σχέσεις τους.

4. Η ασυνέπεια. Που έχει ως περιεχόμενο ιδίως το ότι όπου αυτή εμφανίζεται, ο νέος έχει μεν αξιώσεις, αλλά δεν έχει το αίσθημα της ευθύνης και εμφανίζεται με δύο υποστάσεις.Όταν μεν κραυγάζει "τόπο στα νιάτα" προβάλλει ως ώριμος και ικανός να εκτοπίσει τους πάντες και να αναλάβει τη διακυβέρνηση του παντός. Όταν όμως του ζητάνε ευθύνες, τότε εμφανίζεται πάλι ως παιδί, από το οποίο δεν είναι σωστό να ζητάς ευθύνες.
Αλλά η αντίφαση εμφανίζεται και στις σχέσεις ανάμεσα σε γονείς και παιδιά, ιδίως στον τόπο μας, που το παιδί λέει στον πατέρα ή στην μητέρα:"Δεν σε χρειάζομαι", και αναγγέλλει την απόφαση:"Θα τραβήξω το δρόμο μου". Εάν όμως τα πράγματα δεν πάνε καλά,γυρίζει πίσω στο σπίτι,χτυπάει την πόρτα του σπιτιού:"Πατέρας δεν είσαι;Παιδί σου δεν είμαι; "
Άλλη συνέπεια είναι ο συνδυασμός αριστερού και σνομπ. Συνύπαρξη περίεργη,αλλά που είναι μία από τις χαρακτηριστικές μορφές που συναντάς στο καθημερινό βίο.

5. Οι νέοι σήμερα δεν προσπαθούν. Πολλές φορές σου έρχεται ο πειρασμός να πεις ότι τα περίφημα "ωργισμένα νιάτα" είναι οκνηρά νιάτα.

6. Αντίστοιχο συμβαίνει και για την αξία που λέγεται ιεραρχία.
Στη ψυχή του σημερινού νέου η ιεραρχία είναι σαν ένα ερείπιο. Ο νέος τώρα με δυσφορία αναγνωρίζει την ύπαρξη προσώπων που βρίσκονται ιεραρχικά παραπάνω απ' αυτόν.Γιατί ο πρεσβύτης είναι το παν για τις ευθύνες και το μηδέν για τις αρμοδιότητες και το σεβασμό.

7. Το κυριώτερο είναι ότι παρατηρείται έλλειψη μεγάλων μορφών, στις οποίες να ατενίζει η νεολαία και να προσπαθεί να τις πλησιάσει .Η εποχή μας δεν έχει ήρωες.Έχει είδωλα. Ο ξεπεσμός από τους ήρωες στα είδωλα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της εποχής μας.
Ειδικά για την Ελλάδα υπάρχει η δραματική πραγματικότητα, ότι μετά την μικρασιατική καταστροφή, που ήταν συμφορά πολύ μεγαλύτερη από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους το 1453,έμεινε και ο Έλληνας γενικά και η ελληνική νεολαία ειδικώτερα ,χωρίς ιδανικό, χωρίς την Μεγάλη Ιδέα.Όταν η Μεγάλη ιδέα υπήρχε, "να ελευθερώσωμε τους σκλάβους αδελφούς μας να πάρουμε την Πόλη", το ιδανικό αυτό έτρεφε τον νέο. Απο το βήμα όμως της Βουλής ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε διακηρύξει, μετά τη συνθήκη της Λωζάνης, ότι εγκαταλείφθηκε πλέον η Μεγάλη Ιδέα. Αλλά δεν ήρ$ε άλλη ιδέα αντί αυτής. Και όμως κάποια Μεγάλη Ιδέα πρέπει να οδηγεί την νεολαία, αν δε θέλωμε να την παρασύρουν οι μικρότητες και οι δολιότητες της ζωής.Το βλέπει κανείς αυτό και στον κόσμο των
συγκινήσεων. Κάποτε τα προπύλαια του Πανεπιστημίου είχαν γεμίσει από κόσμο, που άκουγε τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη να απαγγέλει εμπρός από τον μόλις αποκαλυφθέντα ανδριάντα του Γρηγορίου του Ε' εκείνο το αθάνατο "Πώς μας θωρείς ακίνητος...".Και ο κόσμος εδάκρυζε.

Ήταν δυνατόν να γίνει αυτό σήμερα;

Και κατέληξε ο αείμνηστος καθηγητής:

Ό,τι είπαμε παραπάνω για τη νεολαία αναφερόντουσαν στη νεολαία των ευρωπαϊκών χωρών.
Η ελληνική νεολαία έχει μια θέση προνομιακή. Το ελληνόπουλο στέκει ψηλότερα από το συνομήλικο του παιδί άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Η ελληνική νεολαία πρέπει να δώσει ζωή νέα, να ηγηθεί σε πορεία νέα, που στο τέλος θα δώσει λύση και στα επί μέρους προβλήματα της. Και η πορεία αυτή είναι αδύνατη χωρίς ορθό πνευματικό προσανατολισμό. Και τον προσανατολισμό αυτόν τον δίνει μόνο εκείνο που είναι πάνω και από το παλαιό και το νέο. Τον προσανατολισμό αυτόν δίνει το αιώνιο.
Να σταθεί, λοιπόν η ελληνική νεολαία ως νησίδα υγείας μέσα στον κατακλυσμό της αρρώστιας.
Αυτά περίπου έλεγε για τα προβλήματα των νέων το 1965,ο αείμνηστος Καθηγητής.
Εμείς θα μείνωμε ιδιαίτερα σ' αυτό το σοφό που είπε,ότι "κάποια Μεγάλη Ιδέα πρέπει να οδηγεί τη νεολαία". Και αυτή τη Μεγάλη Ιδέα την διατύπωσε το 1971 στο τέλος μιας ομιλίας του για τον αθεϊσμό:"Σε εκείνη εκεί τη χερσόνησο, την Ελλάδα, υπάρχει πίστη. Πήγαινε εκεί να πάρεις την πρώτη γεύση της επιστροφής. Αυτή θα ήταν για την Ελλάδα μας η Μεγάλη Ιδέα. Να γίνει η Ελλάδα μας στ'αλήθεια "Φως Εθνών".

"Φως Εθνών" βέβαια ,με την έννοια που έδωσε ο Κύριος όταν είπε:"Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς"(Ματθ ε' 16)
Τα καλά έργα, λοιπόν, δηλαδή η έμπρακτη βοήθεια στον έχοντα ανάγκη συνάνθρωπο, η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση, η ανθρωπιά, είναι η νέα Μεγάλη Ιδέα του Έθνους μας και αυτή χρειάζονται οι νέοι μας ως ιδανικό για να γίνουν έτσι και οι ίδιοι σωστοί και ανώτεροι άνθρωποι, ολοκληρωμένες προσωπικότητες, με σύγχρονη μετάδοση της ανωτερότητας τους και της ανθρωπιάς στο περιβάλλον τους.
Η παλαιά Μεγάλη Ιδέα είχε σαν σύνθημα, όπως είδαμε παραπάνω,"να ελευθερώσωμε τους σκλάβους αδελφούς μας" .Η νέα Μεγάλη Ιδέα έχει παράλληλο σύνθημα: να ελευθερωθούμε και εμείς αλλά από άλλου είδους σκλαβιά, τη σκλαβιά των παθών, του μίσους, του εγωισμού, της εκδικητικότητας, της αδιαφορίας για το καθήκον και τον έχοντα ανάγκη συνάνθρωπο και από την φοβερή μάστιγα της υποκρισίας κ.τ.λ.Ολα αυτά τα πάθη όπως έλεγαν οι αρχαίοι προγονοί μας, "προσπερονούν",δηλαδή καρφώνουν τον ψυχικό μας οργανισμό και τον κάνουν άρρωστο και ανίκανο για μια σωστή ανθρώπινη πορεία. Και αυτή η νέα σκλαβιά στα πάθη μας , είναι ασύγκριτα χειρότερη από τη σκλαβιά, από την αθέλητη, βέβαια, σε ανθρώπους όπως αποδεικνύεται από τον υπέροχο ελληνισμό του δούλου Γένους που βρισκόταν σε ψυχική ανάταση παρ' όλη τη σκλαβιά του. Σε αντίθεση με τη σκλαβιά των παθών που κάνουν αδύνατο το ψυχικό ανέβασμα εφόσον βέβαια δεν υπάρχει και ο σχετικός συνεχής αγώνας εναντίον τους.

Στο σημείο αυτό θα θυμηθούμε τα τέσσερα χαρακτηριστικά του πραγματικά σωστού και ανώτερου ανθρώπου, δηλαδή την ελευθερία, την ειλικρίνεια, το ψυχικό ανέβασμα και τον αγώνα, χαρακτηριστικά που είχε επισημάνει επανειλημμένα ο αείμνηστος καθηγητής Τσιριντάνης. Σπουδαιότερο δε από τα χαρακτηριστικά αυτά είναι το ψυχικό ανέβασμα. Όποιος δεν έχει το χαρακτηριστικό αυτό ως αγώνα ζωής, είναι μια ύπαρξη που έχει δύο χέρια και δύο πόδια, άνθρωπος όμως δεν είναι. Π' αυτό είναι απαραίτητος ο αγώνας για το ψυχικό ανέβασμα.

Είναι σε όλους μας γνωστό ότι οι προηγούμενες γενεές θυσιάσθηκαν για να έχωμε εμείς την ελευθερία μας. Εμείς έχωμε σαν υπηρεσία προς την πατρίδα μας την αποστολή να αγωνιστούμε για το ψυχικό μας ανέβασμα και την αλληλεγγύη προς τον έχοντα ανάγκη συνάνθρωπο, με παράλληλο αγώνα για την αποδοκιμασία και αποβολή όλων εκείνων που εμποδίζουν το ψυχικό μας αυτό ανέβασμα.

Η νέα αυτή Μεγάλη Ιδέα έχει επί πλέον τεράστια πλεονεκτήματα και ευεργετήματα για τον άνθρωπο και ειδικά για την ελληνική νεολαία. Το πρώτο είναι ότι επειδή αναφέρεται στον ψυχικό μας κόσμο ταιριάζει στην ανθρώπινη πνευματική προσωπικότητα. Δεύτερον, ως πνευματική που είναι, είναι πάντοτε νέα και μπορεί να την αγκαλιάσουν όλοι οι Έλληνες νέοι και νέες και όλες βέβαια οι επόμενες γενεές, χωρίς υλικές θυσίες, ενώ συγχρόνως είναι και ευτυχία για κάθε άνθρωπο που την υιοθετεί και αγωνίζεται γι' αυτή. Τρίτον, γιατί αναφέρεται σε αίτημα βασικό που οδηγεί στον πραγματικά ανώτερο ψυχικά άνθρωπο. Και είναι ο μόνος τρόπος ο άνθρωπος, από ανθρωπάκι που ασχολείται μόνο με τα προβλη ματάκια του και το εγώ του, να γίνει πνευματικός αγωνιστής και ηγέτης, ευεργέτης έτσι όχι μόνο του εαυτού του αλλά και των συνανθρώπων του.

Επί πλέον είναι και η μόνη λύση για να σταματήσει το τόσο επικίνδυνο ηθικό κατρακύλισμα και η κατάπτωση της ανθρώπινης προσωπικότητας με όλες τις τόσο οδυνηρές συνέπειες που ζούμε όλοι μας στους καιρούς μας. Έτσι μόνο θα ανοίξει ο δρόμος για ένα στοιχειώδες ψυχικό ανέβασμα που, σε συνδυασμό με το ενδιαφέρον για τον έχοντα ανάγκη συνάνθρωπο μας, και εμάς και τους άλλους θα ωφελήσει πάρα πολύ.

Αλλά σαν να ακούω τώρα μια λογικοφανή ένσταση:" Δεν βλέπεις τις απεργίες, τις διαδηλώσεις των νέων και τις καταλήψεις και ζημιές σε σχολεία και Ανώτατες Σχολές; Σ' αυτή, λοιπόν, τη νεολαία απευθύνεστε"; Η απάντηση μου είναι : "μάλιστα και σ' αυτήν". Γιατί, αν εξαιρέσουμε μερικούς ελάχιστους φανατικούς και αμετάπειστους, οι περισσότεροι νέοι μας είναι καλών διαθέσεων και είναι έτοιμοι να ακούσουν κάθε ειλικρινές και τίμιο μήνυμα. Και αυτοί οι πολλοί πρέπει να εμπνευσθούν από αυτή τη Μεγάλη Ιδέα που θα τους βοηθήσει να ανέβουν ψυχικά, και η οποία είναι πάνω από πολιτικές αντιλήψεις και φανατισμούς.

Είναι εξάλλου κοινή διαπίστωση, ότι ο άνθρωπος ψυχικά κατρακυλάει, συνεχώς προς το χειρότερο και γίνεται σκλάβος των παθών του με έλλειψη οιουδήποτε αισθήματος αλληλεγγύης, ευθύνης και ενδιαφέροντος προς τον συνάνθρωπο. Γι' αυτό και είναι απόλυτη ανάγκη να σταματήσει αυτό το άκρως επικίνδυνο και ζημιογόνο κατρακύλισμα, με γενναία προσπάθεια και επίμονο αγώνα για το ψυχικό ανέβασμα της ανθρώπινης προσωπικότητας, ιδίως των νέων μας και μάλιστα με διπλή εκδήλωση: αφ' ενός με τον αγώνα για την αλληλεγγύη προς τον έχοντα ανάγκη συνάνθρωπο και παράλληλα με μια θαρραλέα και παλληκαρίσια αυτοκριτική μαζί με ειλικρινή αποδοκιμασία και σταδιακή αποβολή όλων εκείνων των ελαττωμάτων και παθών που εμποδίζουν αυτό το ψυχικό ανέβασμα.
Αυτό το ψυχικό ανέβασμα, το είχαν άλλως τε ως αγώνα και οι Αρχαίοι προγονοί μας με την παιδεία του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, που ήταν, ως γνωστόν, παιδεία αρετής.

Αντίστοιχη παιδεία χρειάζεται και τώρα που πρέπει να αρχίζει στους νέους μας από την μικρή τους κι' όλας ηλικία.
Και αυτή τη νέα Μεγάλη Ιδέα είναι ανάγκη να την εμπνέουν συνεχώς στους νέους μας οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι καθηγητές Γυμνασίων, Λυκείων, Πανεπιστημίων, οι ιερείς, οι κατηχητές, οι καθοδηγητές των προσκοπικών οργανώσεων, και όσοι ασχολούνται με την καθοδήγηση της νεολαίας. Σπουδαία και απαραίτητη βέβαια βοήθεια μπορεί να προσφέρει, όπως είναι ευνόητο, η Τηλεόραση και μάλιστα η κρατική μας Τηλεόραση, για την οποία όλος ο ελληνικός λαός πληρώνει συνεισφορά από το υστέρημα του. Αλλά αυτό το θέμα θέλει ιδιαίτερη μελέτη, που ελπίζωμε Θεού θέλοντος έστω και διαγραμματικά να παρουσιασθεί.
Η Ελλάδα μας είναι ένα κράτος μικρό, πού είχε και έχει όμως έναν μοναδικό λαό με μεγάλη πάντοτε αποστολή. Και η αποστολή αυτή, ήταν και είναι πνευματική. Δεν πρέπει δε να ξεχνάμε ότι κάθε άνθρωπος, ως κορυφαία ύπαρξη της Δημιουργίας που είναι, έχει το μεγαλείο της αθάνατης πνευματικής προσωπικότητας.

Και το άρθρο αυτό ας αποτελέσει ένα εγερτήριο σάλπισμα της πατρίδας μας για να γίνουν οι νέοι μας, που αποτελούν το μέλλον του έθνους μας αγωνιστές του καλού αγώνα σε όλη την Ελλάδα.
Για τον σκοπό αυτό χρειάζεται πρώτον αγώνας και δεύτερον ψυχική δύναμη. Ο αγώνας, όπως είναι γνωστό, είναι απαραίτητος για κάθε επιτυχία στη ζωή. Χρειάζεται όμως και μια ψυχική δύναμη που να βοηθήσει ώστε να γίνει πραγματικότητα αυτό το ψυχικό ανέβασμα. Και αυτή η δύναμη είναι πάντοτε στη διάθεση μας, αρκεί να μην την υποτιμήσωμε,επειδή δίνεται δωρεάν.Είναι η χριστιανική πίστη προς τον έχοντα "πάσαν εξουσίαν εν Ουρανώ και επί γης" και η επικοινωνία δια της προσευχής με τον Παντοδύναμο Δημιουργό μας, προσευχή παιδιού προς Πατέρα. Αυτή η πίστη έδωσε δύναμη στους
αείμνηστους ήρωες μας, ώστε με τους αγώνες τους και τις θυσίες τους να ελευθερωθεί η πατρίδα μας. Είναι η δύναμη που συντρόφευε και τους μεγάλους επιστήμονες που επίστευαν και χρησιμοποιούσαν την προσευχή πού τους ωδήγησε στις μεγάλες επιστημονικές τους επιτυχίες. Όπως τον Pasteur, τον Faraday, τον Pascal, τον Ramsay( βραβείο Νόμπελ), τον R. Millikan (βραβείο Νόμπελ Φυσικής), τον Max Planck (βραβείο Νόμπελ) , P.Sabatier (βραβείο Νόμπελ), J. Thompson (βραβείο Νόμπελ Φυσικής), W. Heisenberg (βραβείο Νόμπελ), Α.Η. Compton (βραβείο Νόμπελ) κ.α. Αλλά και τον κορυφαίο διαστημικό επιστήμονα Werner Von Braun που ήταν ο εμπνευστής και ιθύνων νους στο μεγαλειώδες κατόρθωμα της αποστολής την 20-7-1969 αστροναυτών στο έδαφος της Σελήνης και την επαναφορά τους στη γη. Αυτός λοιπόν ο μεγάλος Επιστήμονας σε σχετική συνέντευξη του στην εφημερίδα "Sunday Telegraph" μεταξύ άλλων είχε ομολογήσει "Βέβαια, πιστεύω στον Θεό. Εγνώρισα πολλούς επιστήμονες και ποτέ δεν εγνώρισα επιστήμονα άξιο του ονόματος του, που να μπορούσε να μας δώσει μίαν εξήγηση της φύσεως χωρίς να κάνει υπαινιγμό στα Θεία".

Στην Ελλάδα, έχωμε τον ελληνικό λαό, που είναι ο μοναδικός λαός που έχει τη μεγάλη Αποστολή να γίνει φωτοδότης του πνευματικού πολιτισμού, της αλληλεγγύης και της ανωτερότητας .
Αυτό το ευγενικό αίσθημα της αποστολής που δεν έχει κοσμική αίγλη, αλλά πολύ ευεργετικά αποτελέσματα, πρέπει να καλύψει, σιγά-σιγά, βήμα-βήμα όλη την Ελλάδα, με προοπτική να λάμψει η νέα αυτή Μεγάλη Ιδέα με την πρωτοπορία της νεολαίας μας, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και πέρα από την Ελλάδα, ώστε να γίνουν όλοι οι νέοι μας, που θα εγκολπωθούν αυτή τη νέα Μεγάλη Ιδέα, φορείς του πνευματικού φωτός, μιας πνευματικής αναγέννησης, ενός ψυχικού ανεβάσματος, μιας ανωτερότητας που ταιριάζει στην ανθρώπινη πνευματική προσωπικότητα. Έτσι, με την πρωτοπορία της νεολαίας μας θα σταματήσει και το ηθικό κατρακύλισμα του σημερινού ανθρώπου, που βλέπωμε να υπάρχει σε όλον τον κόσμο, αλλά και στην πατρίδα μας σε μικρότερο βαθμό, κατρακύλισμα όμως που συνοδεύεται από τις τόσο οδυνηρές συνέπειες του, για να αρχίσει πάλι η τόσο ευλογημένη ανοδική ψυχική πορεία.

Ας γίνωμε όλοι, είτε γονείς, είτε δάσκαλοι, είτε καθηγητές Γυμνασίων, Λυκείων, Πανεπιστημίων, είτε νέοι, λαμπαδηδρόμοι του φωτός και φωτοδότες της νέας αυτής Μεγάλης Ιδέας, ώστε η Ελλάδα μας, με την πίστη ως δύναμη,να γίνει στ' αλήθεια πλέον "φως εθνών".

Και η ολόθερμη ευχή μας, είναι η νεολαία μας να αγκαλιάσει παληκαρίσια και αγωνιστικά, αλλά και με ενθουσιασμό και συνέπεια τη νέα αυτή Μεγάλη Ιδέα, που θα την κάνει όχι μόνο ευτυχισμένη, αλλά και θα την αναδείξει σε ηγέτη και χρυσή ελπίδα, για την Ελλάδα, αλλά και πέρα από την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο.

Και ένα ειδικό μήνυμα στους αγαπητούς αναγνώστες αυτών των γραμμών που είναι μεγάλοι στην ηλικία. Δεν αρκεί η απλή συμφωνία με τις ιδέες αυτές και στη συνέχεια η αδράνεια και απραξία. Χρειάζεται η άμεση δραστηριότητα όλων για την διάδοση των ιδεών αυτών στα παιδιά μας, στους φίλους και συγγενείς μας, στο περιβάλλον μας. Γιατί οι εργάτες του κακού είναι πολλοί, ενώ οι εργάτες του καλού είναι ελάχιστοι ή σχεδόν ανύπαρκτοι.

Και τώρα θα απευθυνθούμε στους νέους μας που διάβασαν τα παραπάνω και συμφωνούν με αυτά.

Αγαπητοί Έλληνες νέοι και νέες

Μη παρασυρθείτε από καλοθελητές που θα σας πουν ότι αυτά είναι τάχα μόνο λόγια και ουτοπίες. Αντισταθείτε γενναία στους αυτόκλητους αυτούς καλοθελητές, γιατί ουτοπίες με τις πιο οδυνηρές συνέπειες που ζούμε είναι αυτά πού λένε αυτοί και που ωδήγησαν στη σημερινή διαφθορά και εγκληματικότητα. Ούτε πάλι απλή συμφωνία, με συνέπεια την πλήρη αδράνεια, αλλά ενεργητική αγωνιστική διάθεση για τον καλόν αγώνα. Καθένας είτε νέος, είτε ώριμος μπορεί να κάνει πολλά πράγματα με τη βοήθεια του Παντοδύναμου Κυρίου. Προχωρήστε λοιπόν στις επάλξεις του νέου αυτού ευγενικού αγώνα. Αγκαλιάστε με αφοσίωση και παληκαριά τη νέα αυτή Μεγάλη Ιδέα. Γίνετε λαμπαδηδρόμοι της ανωτερότητας και της έμπρακτης αλληλεγγύης προς τον έχοντα ανάγκη συνάνθρωπο.

Μακάριοι θα είναι οι νέοι μας που θα αποτελέσουν τους γενναίους πρωτοπόρους που θα αποφασίσουν να αγωνιστούν για την εφαρμογή και διάδοση της ευγενικής και σωτήριας νέας αυτής Μεγάλης Ιδέας στη γενεά μας και δι' αυτής στις επόμενες γενεές αλλά και πέρα από την Ελλάδα και σε όλα τα έθνη της γης!