(Από εισήγηση του αείμν. Καθηγ. Παν/μίου Αθηνών Α.Ν. Τσιριντάνη)
Παρουσίαση περίληψης από Αλ. Χ. Φράγκο
Η εισήγηση αυτή απευθύνεται στη σημερινή Ελληνίδα, αλλά σε περίληψη και στη δημοτική, για να διαβάζεται εύκολα και ιδίως από τις νέες Ελληνίδες που θέλουν σύντομα κείμενα.
Η εισήγηση αυτή είχε γίνει από τον αείμνηστο διαπρεπή καθηγητή της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μεγάλο πνευματικό ηγέτη Αλέξανδρο Ν. Τσιριντάνη.
Η εισήγηση αυτή έχει ως περίληψη, διαγραμματικά, ως εξής:
Θα πούμε στην αρχή, αυτό που είχαμε πει για την ελληνική νεολαία, ότι και η Ελληνίδα αποτελεί μια μοναδική περίπτωση. Και αυτό έχει τρεις εκδηλώσεις:
Η πρώτη είναι ότι η Ελληνίδα μπορεί να ακολουθεί τη μόδα, αλλά δεν παρασύρεται από την εξαλλοσύνη. Έχει το αίσθημα του μέτρου και του καλού γούστου. Και αυτό έχει σπουδαιότητα μέσα στη γενική κατάπτωση της εποχής μας.
Η δεύτερη εκδήλωση είναι ότι στην Ελληνίδα μιλάει πάντοτε η Παράδοση. Και όταν δεν ενεργεί ως ψυχικό ανέβασμα, ενεργεί ως φραγμός για τα χειρότερα.
Τρίτη εκδήλωση είναι ότι μέσα στην ψυχή της Ελληνίδας υπάρχει ο αντίλαλος της χριστιανικής πίστεως. Και αυτό έχει μεγάλη σπουδαιότητα, γιατί τελικά η ουσιαστική ευσέβεια παραμένει στην Ελληνίδα. Η εντελώς άθεη Ελληνίδα είναι σχεδόν άγνωστη στον τόπο μας. Έτσι η Ελληνίδα διατηρεί τον δεσμό με την ιστορία της.
Ειδικότερα συμπεράσματα από τις παραπάνω διαπιστώσεις, αφορούν το ψυχικό ανέβασμα της σημερινής Ελληνίδας. Και το πρόβλημα είναι πως θα αξιοποιηθεί η Ελληνίδα για το ανέβασμα αυτό.
Και τονίζομε την ανάγκη να αξιοποιηθεί η συμβολή της εργαζόμενης Ελληνίδας με οιασδήποτε μορφής απασχόληση.
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες Ελληνίδων που προσφέρονται για την ψυχική εξύψωση του Έθνους μας και πριν απ΄αυτό στην αντίσταση στο πνευματικό κατρακύλισμα και στη γενική κατάπτωση της εποχής μας.
Θα αναφέρω πρώτα την Ελληνίδα δασκάλα οιουδήποτε βαθμού εκπαίδευσης. Τι σημαίνει αυτό για το ΄Εθνος μας, το έχομε πει. Η σπουδαιότητα αυτή είναι πολλαπλάσια όταν ο εκπαιδευτικός λειτουργός είναι γυναίκα, γιατί έχει πολλαπλάσια ψυχική επίδραση στον εκπαιδευόμενο. Γι΄αυτό είναι πολλαπλάσια και η ευθύνη της: αντίστοιχη πρέπει να είναι και η συμπαράσταση του Έθνους προς αυτήν.
Θα αναφέρω, δεύτερο, την αδελφή νοσοκόμο που έχει ύψιστη αποστολή, όχι μόνο υγειονομική, αλά και εθνική. Προσφέρει την καρδιά της στο έργο της.
Έπειτα είναι τρίτο, η Ελληνίδα μητέρα. Παρά τις θλιβερές εξαιρέσεις η Ελληνίδα μητέρα είναι όπως την θέλει το Έθνος μας, όπως την θέλουν οι προσταγές της Πίστεως. Πρέπει όμως με έντονη προσπάθεια, να διαφωτίζονται οι Ελληνίδες μητέρες στο σπουδαίο αυτό έργο τους.
Πρέπει να μη υποδουλωθούμε στους καιρούς μας αλλά να τους υπερνικήσουμε. Και γι΄αυτό χρειάζεται η πίστη στον Δημιουργό του Παντός, προς τον Θεάνθρωπο Κύριο και η επαφή μαζί Του με την Προσευχή.
Και γι΄αυτή τη στροφή προς την Πίστη, έχει ιδιαίτερη αποστολή και ευθύνη, αλλά και θέση ζηλευτή, η Ελληνίδα.
(Βλ. και «Ο Ανθρωπισμός» τόμος Γ΄, σελ. 185 επ. Εκδόσεις «Συζήτησις»).
