(περίληψη εισηγήσεως του αείμν. Καθηγ. του Παν/μίου Αθηνών Α.Ν. Τσιριντάνη)
Παρουσίαση περίληψης από Αλ.Χ.Φράγκο
Η αναγνώριση ενός λάθους μας, ή παράλειψης καθήκοντος, ή μιας πονηριάς μας, κλπ. που θα μας δείξει μια ειλικρινή και παληκαρίσια αυτοκριτική, μας οδηγεί σε μια επιστροφή στη σωστή αντίληψη της ζωής και του χρέους μας απέναντι στον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας. Και αυτή η επιστροφή είναι κάτι που το θέλει και ο Θεάνθρωπος κύριος που είναι πατέρας που αγαπάει όλους τους ανθρώπους και τους δίνει τη βοήθειά Του, ώστε να γίνουμε όλοι και ιδίως η νεολαία μας, όργανα του καλού.
Ειδικότερα:
1) Αυτοκάθαρση ιδίως στο μυαλό που πονηρεύεται
2) Καταρτισμός
3) Χρειαζόμαστε καταρτισμό για το σωστό δρόμο που έχομε πάρει.
Στον τομέα της χριστιανικής αγάπης:
α) να δίνωμε αγάπη και β) να μην αποφεύγομε την αγάπη που μας δίνουν, γ) να μην έχωμε κρυψίνοια αλλά πάντοτε ανακοινωτικότητα των προτάσεων και παραπόνων μας. Και όπως μάλιστα έλεγε ο αείμνηστος Καθηγητής: η κρυψίνοια είναι η «ατομική βόμβα» του διαβόλου, ενώ η ανακοινωτικότητα είναι η «ατομική βόμβα» του Θεού. Αλλά εκείνο που πρέπει να χτυπήσουμε άμεσα είναι η υποκρισία, γιατί είναι η αιτία και η ρίζα όλων των κακών.
Όπως τα πλοία κάνουν τακτικά «δεξαμενισμό», έτσι και η ανθρώπινη πνευματική προσωπικότητα χρειάζεται τακτικά ένα είδος «δεξαμενισμού», δηλαδή ψυχικό καθαρισμό, ώστε να φεύγουν ό,τι πονηρά και ακάθαρτα και ιδίως η υποκρισία, που φωλιάζουν μέσα στη ψυχή μας. Με άλλα λόγια χρειάζεται η ανανέωση των ψυχικών μας δυνάμεων ώστε να είναι κατάλληλες για κάθε τι το καλό. Με αυτόν τον «δεξαμενισμό» γίνεται η εσωτερική στροφή προς το καθαρό και σωστό, που είναι αυτό που λέμε μετάνοια. Η μετάνοια είναι ανέβασμα ψυχικό του ανθρώπου.
Και έτσι ο ορθοφρονών νέος και νέα πρέπει να έχει πρώτον την δικαιοσύνη, δεύτερο την αγάπη και τρίτον την εσωτερική ειρήνη με τη μετάνοια. Και σε ενδεχόμενη ταραχή να υπάρχει η προσπάθεια της αντίδρασης ώστε, τουλάχιστον, να μην αλωνίζει μέσα μας η ταραχή. Και εάν μπορούμε κάποτε να φθάσωμε τον Επίκτητο που έλεγε: «Είδες με ποτέ στυγνάζοντα» δηλ. με είδες ποτέ ταραγμένο και σκυθρωπό;
Τα μέσα για την ανανέωση της ειρήνης μας είναι: πρώτον, η προσευχή και έπειτα η αίτηση συγνώμης από τον άνθρωπο που στενοχωρήσαμε. Και εάν το λάθος μας επανορθώνεται, να το επανορθώσωμε αμέσως.
Γι΄αυτό πρέπει να ενισχύσωμε την χριστιανική πίστη μας. Και πρέπει να δώσωμε αληθινή και ολοκληρωτική μάχη για να νικήσωμε.
Αυτή την εσωτερική ανανέωση πρέπει να την πάρωμε στα σοβαρά.
Και αυτή η εσωτερική στροφή είναι το καλύτερο φάρμακο και το μυστικό για τη χαρά μας.
(Βλ. «Η Πίστις ως βίωμα», τόμος Δ΄, σελ. 121 επ. «Εκδόσεις Συζήτησις»).
